تیم شناور هوشمند کارون

می پرسم: چرا ما ایرانی ها این طور هستیم که مرتب کردن رو دور انداختن ترجمه می کنیم؛ وقتی میخوایم به کسی یاد بدیم که مرتب باشه، میگیم این ها رو دور بنداز، اون کاغذها که زرد شده اند رو دور بنداز؟!

میگه: خب نکنیم چه کنیم؟ الآن نگاه کن، این ماژول گیرنده رادیوئیه، اون ماژول وای فایه، و اون دانگل بلوتوث. همه شون هم پایه شون یک RX و TX هست. ولی چرا ما نمی تونیم اون ها رو به جای هم استفاده کنیم؟ اصلا چرا ما نمی تونیم اگر یک ماژول Wifi خریدیم برای یک سخت افزار، اون رو برای سخت افزار دیگه هم استفاده کنیم؟ برای اینکه ما وارد کننده ایم. من میگم خب خودم میسازم؛ یک RX، TX که بیشتر نیست! بعد میری مغازه میگه زرنگی! باهات گرمی حساب میکنه: اون دکمه 5000 تومان! اون دو تا خازن 10000 تومان و اون 4 تا سیم 25 هزار تومن. روی هم میشه 115 هزار تومن. اون وقت میبینی انگلیسیه داره کلا پیشرفته ترین کامپیوترش رو میفروشه 100 هزار تومن! میبینی به صرفه نیست که خودت بسازی! پس نمیسازی. کامپیوتر پیشرفته انگلیسی هم یک چیز دربسته ای هست؛ تو نمی تونی بازش کنی و دوباره بسازیش! پس باید وقتی میخواستی آدم تمیز و مرتبی باشی، هر آن چه خریدی رو بندازی دور! چون چشمت به دست مدل سال جدیدش هست، قدیمی بشه به دردت نمیخوره و باید بندازیش دور!